Na mijn laatste boek, de biografie Milou, ben ik eind 2018 gestart met Enkele Reis Kopenhagen.

Fase 1

Samen met mijn nicht José heb ik  een opzet gemaakt, karakters en relaties uitgetekend op een flipovervel tegen de keukendeur. (kort bij de koffie).

Al snel waren de eerste puzzelstukjes tekst klaar. Daarna werd de puzzel maand na maand groter.

Een beetje zo’n irritante 1000-stukjes-puzzel gedrocht. Excuses aan de puzzelliefhebbers.

Het idee was oorspronkelijk om met zijn tweeën het boek te schrijven. Omdat Jose zelf ook al aan een boek werkte, bleek dat niet haalbaar.

Dus dan maar alleen verder.

Fase 2

Grove verhaallijn uittekenen en alle puzzelstukjes ordenen.

Fase 3

Schrijven!
Tussendoor regelmatig terug naar de ontwerptafel. Maar ondertussen bleef het pruttelen in mijn hoofd. En dan moet het eruit en in de notitieblok.

Altijd bij de hand, of anders op de achterkant van een bierviltje (ik drink helemaal geen bier)

Naarmate de notieblok uit zijn  boekband barste, ging het materiaal in de laptop.

weer een tekst kriebel de laptop in.

Fase 4

Schaven en verbeteren door:

  • opvoeren van spanning;
    wisselen van scenes en locaties;
  •  de rol van personages veranderen tijdens verhaal. (onverwacht)
  • verbeteren van de schrijf- en-tikfouten (die waren er in groten  getale(1) maar ook het verbeteren van de zinnen.
  • Sprongen in de tijd.
  • Schrappen van stukken die er eigenlijk niet zoveel toe doen.
  • Schokeffecten inbouwen.
  • (1) Ik had veel last van tikfouten omdat het mij moeite kost om de juiste toets te raken. Soms typ ik letters dubbel. Ook komt het voor dat een(hulp)werkwoord twee keer in een zin staat.
    Een restverschijnsel van een CVA in 2015 die  ik uitgebreid heb beschreven in mijn vorige boek Milou.
  • Fase 5
  • Toen ik dacht klaar te zijn, ging het mes erin. De puzzel moest anders, vond ik.  En zoals met een echte puzzel kan dat niet zomaar zonder het ding te beschadigen.
    Welnu , het verhaal werd beschadigd. Soms had ik het gevoel dat ik het opnieuw zat te schrijven. Maar het meeste is toch overeind gebleven.
  • Knippen en lijmen totdat het weer een geheel werd.

Fase 6

  • Lezen, lezen en nog eens lezen totdat de tekst goed is en de verhaallijn klopt,
    vb.: iemand die in 1970 overlijdt kan hij/zij niet in 1981 geboren zijn (is maar een voorbeeld, niet in het boek).
  • Redactie met als gevolg opnieuw door fase4 en 5 ‘ploeteren’.
  • Proeflezers inschakelen en hun waardevolle commentaar ter harte nemen: weer terug vanaf  fase4.
  • Cover ontwerp laten maken.
    Dat is niet in een keer goed. Niet vanwege de kwaliteit van de ontwerper maar vanwege de wispelturigheid van de schrijver. Gelukkig is mijn oudste zoon een begenadigd media specialist met veel mooie producties op zijn naam.
  • Na twee jaar hard aan de bak is mijn boek klaar. En dat noemen ze dan gepensioneerd.
    Maar goed, behalve dat ben ik ook gepassioneerd.  Schrijven en muziek.  Creatief ondanks mijn kapotte brein. Gelukkig werkt het weer enigszins productief (dankzij Milou) .
  • Nu nog drukken. Spannend!
  • Ik wil teveel in te weinig tijd.
  • Fase 7
  • Uitgeven
    Als het bestelklaar is geef ik een seintje op social media of mail.
    Enkele Reis Kopenhagen voor de liefhebbers van literaire thrillers.